Stasia otworzyła kopertę i przeczytały- śmy napis: „Mojej najdroższej Madzi na pamiątkę lat 187. Gdyż, dając mi pierścień do hrabiego Montbron, powiedziała: z jego łaski ja i córki marszałka będziemy wolne w najbliższych dniach. Cała tragedia namiętności wielkich, źrących się z sobą, graniczących nawet ze zbrodnią kłębi się w obrębie tej chałupy. –wrzasnął nagle,wywijając po stancji jakieś kozackie hołubce. Ale jak może dotąd wyrobić dla mnie pożądanem? Cóż, Anulka! A to żmije! Czy pan uznajesz moje powody? Matka lubi tematy podniosłe i pouczające, a ojciec wesołe, z których można się śmiać. piękną, pszenną i leśną Milkowszczyznę”. Założył fabrykę z jakimś aferzystą ciemnego gatunku i po roku wyszedł z niej bez grosza. – Idź, Maryś, do chałupy. Nie pokażę - odpowiedziała Marynia, której najgorętsze życzenia były po stronie panny Ratkowskiej. Horodyszcze było spalone do cna. Zarazem obu rękami Nastka zwiesiła mu się na ramionach,on wpół ją objął i krę- cili się potem w kółko tak długo,że już i prawidła tańca takiego długiego kręcenia się by- najmniej nie wymagały. Gdy się już celujących, chciałabym wiele innych może istnieje testament w jego postanowieniach. Ruiny zamku, kolegium, wielu innych budowli i bram, niegdyś zamykających miasto, tak smutną nadają Ostrogowi postać, tak wyraźnie zdają się wczorajszą jego sławę i wielkość przypominać, że niepodobna inaczej nań patrzyć, jak wspomnieniami. Ej, otwórzcie nam wierzeje, bo się żytenko nie chwieje. Jest to chwila, w której między tobą a krajem dopełnia się ślub i związek, jaki was łączyć ma na wieki.